Εδώ και δύο χρόνια περίπου η ελληνική κοινωνία βιώνει το πλέον σκληρό πρόσωπο του καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης. Το οικονομικό και αναπτυξιακό σύστημα καταρρέουν με αποτέλεσμα να τίθεται θέμα επιβίωσης για ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Η παρακμή αυτή πυροδοτεί μεγάλες κοινωνικές ανακατατάξεις και αναζητήσεις. Η κρίση, δηλαδή, οδηγεί στην ανάγκη για αναζήτηση κάτι διαφορετικού, ενός μοντέλου με αξιοβίωτες συνθήκες.
Αυτή η αναζήτηση συσπείρωσε μία μερίδα του τρικαλινού πληθυσμού, που επιθυμία του ήταν η ανάδειξη νέων τρόπων οργάνωσης. Στα πλαίσια αυτά, η ιδέα για τη δημιουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου αγρού δεν άργησε να έρθει. Το Φλεβάρη του 2012 η σκέψη είχε ωριμάσει και έφτανε η στιγμή της πρότασης. Σ’ αυτή τη χρονική στιγμή η ομάδα «Από κοινού» απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα προς τους συμπολίτες μας με θέμα τη δημιουργία του αγρού. Από την πρώτη στιγμή η ανταπόκριση ήταν θετική και μετά την πραγματοποίηση μιας εποικοδομητικής συζήτησης αποφασίστηκε η υλοποίηση της ιδέας. Στόχος του εγχειρήματος είναι η έμπρακτη δράση και η εφαρμογή στην καθημερινότητα μας των όσων θεωρητικά υποστηρίζουμε. Εν ολίγοις, επιδίωξή μας είναι να μπορούμε να παράγουμε μόνοι μας, στο μέτρο του δυνατού, είδη πρώτης ανάγκης για την καθημερινή μας διατροφή, ενάντια σε οποιαδήποτε εμπορευματική σχέση και πάντα με γνώμονα τη βιολογική καλλιέργεια.
Το Μάρτη του ίδιου έτους ξεκίνησαν οι διαδικασίες για τη δημιουργία του αγρού. Αφού βρέθηκε το χωράφι, δώσαμε ραντεβού και το πρωινό μιας ηλιόλουστης ανοιξιάτικης Κυριακής συναντηθήκαμε άνθρωποι όλων των ηλικιών στο «Ανταμικό». Πρόκειται για ένα χωράφι εμβαδού 4 στρεμμάτων, το οποίο ένα μέρος του (2,5 στρ.) προορίστηκε για τις ατομικές καλλιέργειες (μεράδια), ενώ το υπόλοιπο (1,5 στρ.) αποτελεί τη συλλογική καλλιέργεια (ανταμικό κατά την τοπική παράδοση) που αποσκοπεί στη δημιουργία τράπεζας σπόρων. Η αρχή έγινε με 15 μεράδια, τα οποία σταδιακά αυξήθηκαν και σήμερα απαριθμούμε 20 μεράδια. Η καλλιέργεια γίνεται αποκλειστικά με ντόπιες ποικιλίες σπόρων και όχι υβρίδια ή μεταλλαγμένα.
Το κομμάτι της συνεργασίας και της ζύμωσης του κόσμου αποτελούσε έναν από τους κύριους πυλώνες. Από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας αρχίσαμε να αναπτύσσουμε σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Λειτουργώντας πάντα με αντιιεραρχικές δομές το «Ανταμικό» έγινε συλλογικότητα με αυτόνομη συνέλευση, όπου όλοι μαζί αμεσοδημοκρατικά συναποφασίζουμε για τον τρόπο λειτουργίας του αγρού. Για την καλύτερη διαχείριση των εργασιών του αγρού δημιουργήθηκαν 4 ομάδες, οι οποίες εναλλάσσονται κάθε εβδομάδα. Κάθε ομάδα είναι υπεύθυνη για το πότισμα, σκάλισμα και ξεχορτάριασμα του ανταμικού, αλλά και το κομμάτι όσων δε μπόρεσαν να παραβρεθούν στο καθιερωμένο πότισμα.
Μέχρι στιγμής η λειτουργία του αυτοδιαχειριζόμενου αγρού είναι θετική, κάτι το οποίο αποδεικνύεται από το γεγονός ότι διαρκώς νέος κόσμος ενδιαφέρεται και εκφράζει την επιθυμία να συμμετάσχει στο εγχείρημα. Συνεργαζόμαστε, συζητάμε μεταξύ μας, συναποφασίζουμε και διαρκώς μαθαίνουμε να λειτουργούμε ως συλλογικότητα. Η θέλησή μας αποδείχθηκε ισχυρότερη της αμφιβολίας. Ελπίζουμε στη συνέχιση και διόγκωση της δράσης μας και προτρέπουμε για αντίστοιχες πρωτοβουλίες και σε άλλες περιοχές.