Η αναμφισβήτητη επιτυχία του δημοψηφίσματος για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ δεν βρίσκεται μόνο στο γεγονός του αποτελέσματος του. Σίγουρα έχει τεράστια σημασία ότι το 98% όσων ψηφίσανε είπανε ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση του νερού, περισσότερη όμως σημασία έχουν κάποια νέα για την αντίληψη μας δεδομένα του πολιτικού πράττειν και κυρίως οι πρωτόγνωρες για μας καταστάσεις που βιώσαμε την ημέρα της Κυριακής. H συμμετοχή στο δημοψήφισμα όσων έρχονταν να ψηφίσουν για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έφτασε με βάση τις εκτιμήσεις μας (τον αριθμό των ψηφισάντων στο δημοψήφισμα) σε ποσοστά που πλησιάζουν ή και ξεπερνούν το 60%. Αλλά το μήνυμα ήταν κυρίως ποιοτικό. Οι περισσότεροι/ες ψήφιζαν με χαμόγελο, πείσμα και πεποίθηση. «Το νερό είναι για όλους, δεν θα πάρουν και αυτό» ακουγόταν από όλες τις ηλικίες, 18 ως 80. Γονείς βάζαν τα παιδιά τους να ρίξουν την ψήφο, και πολλές/οί τους λέγαν: «ψηφίζουμε ΟΧΙ, να το ξέρεις, γιατί το νερό είναι για όλους και είναι δικό μας. Και δεν θα κάνουν ό,τι θέλουν». Η ζωή και η δύναμη των πολλών είναι ακόμη εδώ, 4 χρόνια μετά την έναρξη της ολιγαρχικής επίθεσης και της κοινωνικής καταστροφής. Με τη συλλογική συμμετοχή σε μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε ως πρωτοβουλία πολιτών, όπως απλοί ακομμάτιστοι πολίτες ήμασταν όλοι/ες στην εφορευτική επιτροπή. Τίποτε δεν τέλειωσε, όλα είναι δυνατά, ήρθε η ώρα να δείξουμε και να επιβάλουμε τη δύναμη των πολλών για το κοινό καλό.
 
 Οι 218.000 δημότες της Θεσσαλονίκης που με ενθουσιασμό συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία και οι τουλάχιστον 2.000 εθελοντές δώσανε στο δημοψήφισμα ένα πραγματικά αυτοοργανωμένο και «από τα κάτω» χαρακτήρα και αποδείξανε ότι δημοκρατικές διαδικασίες σε μεγάλη κλίμακα είναι εφικτό να γίνουν πραγματικότητα. Από πολύ νωρίς το πρωί της Κυριακής η ροή του κόσμου στο Δημοψήφισμα ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Κανένας πολίτης δεν  έφευγε από τις μεγάλες πραγματικά ουρές, (κυρίως στις ώρες αιχμής) και πάρα πολλοί εθελοντές δεν άλλαξαν ούτε την βάρδια τους! Όσοι έρχονταν έμεναν και οι περισσότεροι κρατήσανε τα πόστα τους από το πρωί στις έξι στα εκλογικά κέντρα μέχρι τα μεσάνυχτα στην καταμέτρηση των ψήφων στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης. Χαρακτηριστικό είναι ότι αρκετοί πολίτες δε, ήρθαν και ψήφισαν μόνο για το Νερό! Η αρχική απόφαση και πρόβλεψη ήταν ( ή θα έπρεπε να είναι )το δημοψήφισμα να γίνει στον ίδιο χώρο με τις λοιπές εκλογές και οι ψηφοφόροι να μπαίνουν στο παραβάν και να διπλώνουν στα δύο ή στα τέσσερα τα ψηφοδέλτια ώστε να μη φαίνονται. Φάκελοι τελικά δεν υπήρχαν μετά και την απόφαση Μιχελάκη για καθαρά οικονομικούς λόγους. Οι εκλογές έχουν ένα σοβαρό κόστος όταν αφορούν 200χιλ.+ κόσμο και το δημοψήφισμα είχε ελάχιστη χρηματοδότηση και στηρίχθηκε κυρίως στον εθελοντισμό. Αν είχε καλύτερη χρηματοδότηση, θα υπήρχαν και φάκελοι.